Seria Mercedes Thompson - Patricia Briggs

Najwyższa Rada Nyks

Opis książek:
Zew Księżyca
Ta opowieść „pracuje” jak dobrze wyregulowany silnik
Seksowny sąsiad Mercedes Thompson jest… wilkołakiem. Mercedes, w swoim warsztacie, próbuje naprawić furgonetkę, która przypadkiem należy do… wampira. Z drugiej strony, sama Mercy też nie jest całkiem zwyczajna, a jej związek ze światem istot ożywających nocą nieuchronnie pakuje ją w kłopoty.
Mroczne urban fantasy. Bohaterowie – zachwycająco nieludzcy.
Wilkołaki mogą być niebezpieczne, gdy wejdziesz im w drogę. Wystarczy jednak zachować ostrożność, a - raczej - nie zrobią ci krzywdy. Bez trudu ukrywają swoją naturę przed ludźmi. Tylko że ja nie jestem człowiekiem. Potrafię je rozpoznać, a one rozpoznają mnie.

Więzy krwi
Palenie czarownic na stosie, próby wody czy publiczne lincze są obecnie zakazane. Przeciętny obywatel oświeconego świata nie musi się też trapić stworzeniami, które ożywają nocą. Czasami żałuję, że nie jestem przeciętną obywatelką.
No mercy, Mercy!

Mercedes Thompson, pracująca jako mechanik samochodowy, ma przyjaciół w mętnych kręgach i bardzo mrocznych miejscach. W dodatku nasza droga Mercy winna jest jednemu z nich przysługę. Zdolna do zmiany postaci na zawołanie, zgadza się wesprzeć wampira Stefana, gdy ten wyrusza przekazać wiadomość istocie sobie podobnej. Kłopot w tym, że adresatów jest dwóch - choć ciało dzielą jedno.

Parę słów ode mnie:
Na wstępie muszę napisać, że polskie okładki do tej serii są jednym słowem beznadziejne...

No ale przejdźmy do rzeczy.
Cała akcja dzieje się we współczesnych czasach w amerykańskim mieście Tri-Cities.
Patricia Biggs stworzyła niesamowitą historię Mercy, która jest o dziwo mechanikiem samochodowym. Świat jest pełen magicznych (czasem legendarnych) z nich stworzeń, niektóre już ujawniły się ludziom, a inne wciąż pozostają w ukryciu.
Sąsiad Mercedes tak się składa jest alfą stada wilkołaków. A sama bohaterka jest kobieta silną, niezależną i sama też nie jest tak do końca człowiekiem. Bohaterowie są po trzydziestce, więc nie ma w tej książce problemów typowych nastolatek.
Akcja jest szybka, dynamiczna i naprawdę momentami można się bać. Narracja pierwszoosobowa, i o dziwo wychodzi to książce na plus.

Moim zdaniem druga część jest lepsza od pierwszej. Bardziej się przy niej bałam Wesoly

Najbardziej cenię sobie w tym cyklu to że, wilkołaki ukazane są jako niebezpieczne istoty, wampiry nie chodzą w dzień, bo są zwyczajnie martwe wtedy i nie świecą w słońcu, a już na pewno nie są "miłe" Wesoly

Żyją w chmarze, mają swoją hierarchię.
Z niecierpliwością oczekuję trzeciej części, choć na razie nie zapowiada się, że ta szybko ujrzy światło dzienne...

Czwarte formatowanie

ja 2 część odstawiłam bo nie podobały mi się wybory bohaterki (ani A ani S ), ale zgadzam się postacie są bardzo ciekawe, akcja fajnie prowadzona:) Czytałam jakiś czas teu więc mało pamiętam, ale rpawdopodobnie kiedyś wrócę Wesoly